حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۱۳۲۰: مردم ز عشق رویت رحمی کن ار توانی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مردم ز عشق رویت رحمی کن ار توانی جان بخش مرده ای را زان آبِ زندگانی از چشمه حیاتت گر قطره ای بنوشم ایمن شوم ز مردن چون خضر جاودانی عیسی به معجزِ دم می کرد مرده زنده تو گر قیاس گیری در خاصیت همانی تو مریم حیاتی گر معجزات خواهی صد مرده در زمانی از لب به جان رسانی وصلت ز پای جانم بندی نمی گشاید یک ره بگیر دستم چندم به سر دوانی شست جفا گشادی کردی نشانه گاهم به زین نشانه ای کن تا کی ز بی نشانی هستم سگی ز کویت جز دامنت نگیرم از پیش اگر برانی وز پس اگر بخوانی چون آستین ببوسد دستت برایِ بویت گر دامن از نزاری صد ره فرو فشانی حکیم نزاری قهستانی