حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۱۳۰۴: الله الله بده بده می می
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
الله الله بده بده می می هیچ غفلت مکن مکن هی هی مونسِ روزگارِ ما ده ده جانِ جان روحِ روحِ ما وی وی هم به تریاک می شود ممکن از لعابِ هلاهلِ حی حی ما چو مجنون به پا فرو کردیم درد را از محبتِ دل و می محتسب آمده ست تا چه کند قولِ او کی شنیده ام کی کی راست برگویمت به رمز که گه قصدِ خمَار می کند وی وی گو عدم بر عدم چه می بندی کی توان کرد کی زلا شَی شَی اعتبار اعتبار کن دم دم امتحان امتحان کن از کی کی همه رفتند و زفت باقی ماند بر سُرینِ زمانه شان کی کی رو که رندانِ این زمان کردند دفترِ صیتِ حاتمِ طی طی ساقیا ساقیا نزاری را الله الله بده بده می می حکیم نزاری قهستانی