حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۱۲۷۷: غمزه ی مست صنم بابلی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
غمزه ی مست صنم بابلی زلف پر آشوب بت غنغلی اینهمه سحر مکن ابلهی و آن همه دام است مکن غافلی روی نکو آفت جان و دل است دل به نکویان مده ار عاقلی نی غلطم مرتبه ی اهل دل از چه بلندست از این بی دلی رو طمع از وصل ببر زان که هست حاصل بی دل همه بی حاصلی با تو ندارد سر پیوند عشق تا طمع از وایه ی خود نگسلی رخت به سر منزل عشاق کش کهل شدی تا به کی از کاهلی با خودی خویش نزاری مرو زین پس اگر عالم آن منزلی حکیم نزاری قهستانی