حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۱۲۶۶: دلا یک رنگ شو با ما مپوش از زرق زراقی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلا یک رنگ شو با ما مپوش از زرق زراقی مکن تر دامنی بر خشک و بستان ساغر از ساقی مخور با خویش وگر خوردی به یاد دوست خور باری که ناید از سموم بادیه جلاب پَر آقی سقاک الله قدح بستان ز دست ترک یغمایی عفاک الله تفرج کن به روی حور ییلاقی شراب تلخ با شیرین دهانان خوش توان خوردن که با پاکیزه رویی هستِ شان پاکیزه اخلاقی گر از قامت سخن گوید بر آن سیمین بران باری نیارد کرد سروِ باغ دعوی سمن ساقی اگر پروانه یی خود را زند بر شعله شمعی مکن عیب ای ملامت گر که می سوزد ز مشتاقی مهلهل کی ستم کردی اگر بی چاره دانستی که نام ازهر و مزهر بماند در وفا باقی نوایی برکش و عشاق را در سر فکن شوری نزاری کی رسد افسرده را نسبت به عشاقی ز قلاشان و رندان گونه از خامان و خود بینان به رندی و به قلاشی تو خود مشهور آفاقی حکیم نزاری قهستانی