حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۱۲۰۸: باز دلم صید کرد طرفه نگاری
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
باز دلم صید کرد طرفه نگاری سرو قدی غنچه سینه لاله عذاری دست و عنانش دریغ و پای و رکابش تا چه کنند از چنین نزار شکاری جان به لبِ از آرزو رسید که دارم بر لبِ می گونِ او شکسته خماری هم به امیدی شکیب بیش توان کرد کاش نویدی شود به بوس و کناری تا به میانجیِ بادبانِ تضرّع کشتیِ امّیدِ من رسد به کناری هیچ دگرنیست در کشاکشِ هجران کاش بدی دست رس به صبر و قراری طاقتِ تنها سپردنِ منِ بی دل نیست میسّر مرا ز صحبتِ یاری آتش اندوه آبِ رز بنشاند راه دهندم مگر به می کده باری شادیِ روشن دلی که بر اثرِ صبح پُر به کفم بر نهد قدح سه چهاری الحذر از زاریِ نزاریِ مسکین زارتر آخر ز من کجاست نزاری حکیم نزاری قهستانی