حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۱۲۰۰: بی می منشین اگر دلی داری
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بی می منشین اگر دلی داری وز عمر امید حاصلی داری خرم دل بی غم تو گر خاطر با عهد وصال مقبلی داری مجنون شو و دم مزن دگر تا کی خود را به محل عاقلی داری از خود به در آی اگر از او خواهی بشتاب که دور منزلی داری دی گفت یکی که ای سر آشفته همواره تو پای در گلی داری گفتم چه کنم که من به گردابم تو خوش بنشین که ساحلی داری چندین چه کنی نزاریا زاری بر پای مگر سلاسلی داری موقوف چه مانده ای نمی دانم جز محنت عشق مشکلی داری حکیم نزاری قهستانی