حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۱۱۹۰: مرا به چاشنیی جانبی مگر داری
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مرا به چاشنیی جانبی مگر داری که گوشه ی دهنی خوش تر از شکر داری ز دلبران که به حسن و جمال مشهورند سر تو دارم و بس تا تو خود چه سر داری اگر چه شهر پر از شاهدان چالاک اند تو خود به عشوه گری شیوه ی دگر داری ملاحت است و حلاوت کمالِ خوبی و تو ز هر چه وصف توان کرد بیش تر داری که را رسد که کند با تو در میان دستی مگر دوالِ کمر را اگر کمر داری به گوشۀ تتقی کز جمال بنمایی نقاب بازگشایی حجاب برداری به لطف یک نظری کن زکات خوبی را به سوی منتظرانی که بر گذر داری مکن که روزِ مظالم بگیردت دامن که دادخواه بسی ناله بر اثر داری بیار دست و به عهدِ وفا به دستم ده سرِ نزاری شوریده سر اگر داری حکیم نزاری قهستانی