حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۱۱۷۱: گسستهای و نخواهی که باز پیوندی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گسسته ای و نخواهی که باز پیوندی توقّع است که رحمت کنی و نپسندی سرِ ستیزه گرفتی چه روی می بینی درِ جفا بگشادی چه نقش می بندی بیا و دیدۀ حاسد بکن که از غیرت گمان برد که دل از من به خیره برکندی ز آبِ دیده و خاکِ درِ تو نشکیبم که این و آن ز تو خشنودی است و خرسندی به دیده و دلِ پر خون به هر چه درنگرم خیالِ رویِ تو بینم ز آرزومندی به گوش و گردنِ ما طوقِ عهد و حلقه ی امر ز بنده بندگی و از شما خداوندی غلامیِ تو به آزادگی تواند کرد نزارییی که پدر را نکرد فرزندی حکیم نزاری قهستانی