حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۱۱۵۳: چون هیچ بقایی نکند خاکی و بادی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چون هیچ بقایی نکند خاکی و بادی دل بر کن این رهگذر انده و شادی در حلقه ی رندانِ قلندر شو و بنشین گر پای خود از زهد ریایی بگشادی منزل مطلب چون که هم از گام نخستین پای آبله کردی و به ره باز فتادی ثابت قدم آنست که سر زیر ِ قدم کرد افسر ننهی که به قدم سر ننهادی با دیده ی بی دیده ی خود چون روی آن جا کان جا همه روزست و تو خفاش نهادی آن لحظه شدی زنده که چون خضر بمردی وان لحظه بمردی که چو فرعون بزادی زین پس مطلب داد ز بیداد نزاری این داد هم از خود طلب ار طالب ِ دادی حکیم نزاری قهستانی