حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۱۱۴۰: گر مستی و گر هواپرستی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر مستی و گر هواپرستی از ما بگذر چنان که هستی در شور که در هوای شیرین هم شیفتگی به است و مستی چون سدره اگر بلند قدری با همت خود هنوز پستی لافی زدی از مصاف وحدت وز حمله ی اولین بجستی اندیشه کن از جنود ارواح یاد آر ز ساغر الستی با ما به وفاق عهد کردی وز ما به نفاق برشکستی سودت نکند ثناسرایی چون سینه ی سرّ ما بخستی دستان چه کنی که پورِ دستان شمشیر همی زند دو دستی رسوا کندت نزاریا عشق گر قلب به ناقدان فرستی با خویش چه می کنی ز خود دور بی خویشتنی و بباش و رستی حکیم نزاری قهستانی