حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۱۰۷۴: نکرده از دو عالم دست کوته
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نکرده از دو عالم دست کوته قدم نتوان زدن با سالک ره نشد با خویشتن هم ره موحد دورنگی درنگنجدد حاش لله درین ره پای بر جا باش چون قطب که هست از بی ثباتی در سفر مه به حبل الله که نتوان مخلصی یافت وگر خود یوسفی بی حبل ازین چه تفرج کن که یوسف در حضورست غلط کردم چه خواهد دید اکمه تویی کثرت ز پیش خویش برخیز که یک ده را نباشد پیشوا دَه ز فرط عشق واله شو نزاری چو عاشق نیست چه عاقل چه ابله ز خود فارغ شوی گر آتش عشق فتد بر بنگه عقل تو نا گه همه عالم پر از زهدست و توبه و لیکن مردمی باید منزه حکیم نزاری قهستانی