خاقانی شروانی
قصاید
شماره ۵۳ - قصیده: ای دل به سر مویی آزاد نخواهی شد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای دل به سر مویی آزاد نخواهی شد مویی شدی اندر غم، هم شاد نخواهی شد در عافیت آبادت از رخنه درآمد غم پس رخنه چنان گشتی کباد نخواهی شد پولاد بسی دیدم کو آب شد از آتش تو آب شدی زین پس پولاد نخواهی شد ای غمزدهٔ خاکی کز آتش غم جوشی آبی که جز از آتش بر باد نخواهی شد تا داد همی جوئی رنجورتری مانا کز خود شوی آسوده از داد نخواهی شد تا چند کنی کوهی کورا نبود گوهر در کندن کوه آخر فرهاد نخواهی شد میدان ملامت را گر گوی شدی شاید کایوان سلامت را بنیاد نخواهی شد از مادر غم زادی آلودهٔ خون چون گل با هیچ طرب چون مل هم زاد نخواهی شد از ریزش اشک خون کوفه شدی از طوفان روزی ز دل افروزی بغداد نخواهی شد خواهی دم شاهی زن خواهی دم درویشی کز غم به همه حالی آزاد نخواهی شد خاقانی اگر عهدی یاد تو کند عالم تو عهد کریمانی کز یاد نخواهی شد خاقانی شروانی