خاقانی شروانی
قصاید
شماره ۴۰ - قصیده: هرگز به باغ دهر گیائی وفا نکرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هرگز به باغ دهر گیائی وفا نکرد هرگز ز شست چرخ خدنگی خطا نکرد خیاط روزگار به بالای هیچ کس پیراهنی ندوخت که آخر قبا نکرد نقدی نداد دهر که حالی دغل نشد نردی نباخت چرخ که آخر دغا نکرد گردون در آفتاب سلامت کرا نشاند کآخر چو صبح اولش اندک بقا نکرد کی دیده ای دو دوست که جوزا صفت بدند کایامشان چو نعش یک از یک جدا نکرد وقتی شنیده ام که وفا کرد روزگار دیدم به چشم خویش که در عهد ما نکرد دهر اژدهای مردم خوار است و فرخ آنک خود را نوالهٔ دم این اژدها نکرد بس کس که اوفتاد در این غرقه گاه غم چشم خلاص داشت سفینه ش وفا نکرد آن مهره دیده ای تو که در ششدر اوفتاد هرگه که خواست رفت حریفش رها نکرد خاقانیا به چشم جهان خاک درفکن کو درد چشم جان تو را توتیا نکرد خاقانی شروانی