خاقانی شروانی
قصاید
شماره ۱۳ - مطلع سوم: نافهٔ آهو شده است ناف زمین از صبا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نافهٔ آهو شده است ناف زمین از صبا عقد دو پیکر شده است پیکر باغ از هوا روح روان است آب بی عمل امتحان زر خلاص است خاک بی اثر کیمیا شاخ شکوفه فشان سنقر کانند خرد هر نفسی بال و پر ریخته شان از قضا دفتر گل را فلک کرد به شنگرف رنگ زرین شیرازه زد هر ورقی را جدا بر قد لاله قمر دوخت قباهای رش خشتک نفطی نهاد بر سر چینی قبا دوش نسیم سحر بر در من حلقه زد گفتم هان کیست؟ گفت : قاصدیم آشنا جان مرا هدیه کرد بوی سر زلف یار از نفحات ربیع در حرکات صبا گفتم ز اسرار باغ هیچ شنیدی بگوی گفت دل بلبل است در کف گل مبتلا گفتم کامروز کیست تازه سخن در جهان گفت که خاقانی است بلبل باغ ثنا مادح شیخ امام، عالم عامل که هست ناصر دین خدای مفتخر اولیا خاقانی شروانی