خاقانی شروانی
غزلیات
غزل شماره ۳۹۲: اذا ما الطیر غنت فیالصباح
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اذا ما الطیر غنت فی الصباح اجب داعی معاطاة الملاح هوا پر خندهٔ شیرین صبح است بیار آن گریهٔ تلخ صراحی ارق فضلاتها فالارض عطلی تحلیها بوشی او وشاح قبای صبح را مشکین زره زن به موی زلف ترکان سلاحی سیر نوالدیک عن عین السکاری ویشدو کالسکاری و هو صباح صلاح از می سر رشته کند گم صلائی درده ار مرد صلاحی کان الدار و الکاسات دارت ریاض اللهو حفت بالاقاحی توئی تو راح را خاقانیا اهل قفای عقل زن گر مرد راحی به شروان شاخ اخستان تیمن تری سعدالسعود علی النواحی خاقانی شروانی