خاقانی شروانی
غزلیات
غزل شماره ۳۳۶: باز از کرشمه زخمهٔ نو در فزودهای
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
باز از کرشمه زخمهٔ نو در فزوده ای درد نوم به درد کهن برفزوده ای کوتاه بود بر قدت ای جان قبای ناز کامروز پارهٔ دگرش در فزوده ای در ساز ناز بود تو را نغمه های خوش این دم قیامت است که خوش تر فزوده ای آخر چه موجب است که باز از حدیث وصل کم کرده ای و در سخن زر فزوده ای باری اگر طویلهٔ عمرم گسسته ای چشم مرا طویلهٔ گوهر فزوده ای هردم هزار بار به خونم نشانده ای روزی که سوز هجران کمتر فزوده ای خاقانی از پی تو سر اندازد ارچه باز بر هر غمیش صد غم دیگر فزوده ای خاقانی شروانی