خاقانی شروانی
غزلیات
غزل شماره ۲۷۴: برون از جهان تکیه جایی طلب کن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
برون از جهان تکیه جایی طلب کن ورای خرد پیشوایی طلب کن قلم برکش و بر دو گیتی رقم زن قدم درنه و رهنمایی طلب کن جهان فرش توست آستینی برافشان فلک عرش توست استوایی طلب کن همه درد چشم تو شد هستی تو شو از نیستی توتیایی طلب کن چو در گنبدی هم صف مردگانی ز گنبد برون شو بقایی طلب کن خدایان رهزن بسی یابی اینجا جدا زین خدایان خدایی طلب کن مر این پنج دروازهٔ چار حد را به از هفت و نه پادشایی طلب کن مگو شاه سلطان اگر مرد دردی ز رندان وقت آشنایی طلب کن کلید همه دار ملک سلاطین به زیر گلیم گدایی طلب کن به سیران مده نوش داروی معنی ز تشنه دلان ناشتائی طلب کن به باغ دل ار بلبل درد خواهی به خاقانی آی و نوایی طلب کن خاقانی شروانی