خاقانی شروانی
غزلیات
غزل شماره ۲۶۶: دست از دو جهان کشیده خواهم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دست از دو جهان کشیده خواهم یک اهل به جان خریده خواهم گوئی که رسم به اهل رنگی از طالع بررسیده خواهم جستم دل آشنا و تا حشر گر جویم هم ندیده خواهم نوشی به یقین نماند لیکن زهری به گمان چشیده خواهم تا خوشی نفسی به دست نارم بی پای به سر دویده خواهم از ناوک صبح بهر روزی صد جوشن شب دریده خواهم تا گوهری در کنار ناید چون بحر نیارمیده خواهم از روزن هر دلی چو خورشید هر لحظه فرو خزیده خواهم گر سایهٔ دوستی ببینم چون سایه ز خود رمیده خواهم بس مار گزیدهٔ وجودم هم غار عدم گزیده خواهم چون تشنه شوم به رشتهٔ جان آبی ز جگر کشیده خواهم چشمم می لعل راوق افشاند دانست که می ندیده خواهم هم زهر دهد چو شاخ سنبل گر نیشکری گزیده خواهم خاقانی شروانی