خاقانی شروانی
غزلیات
غزل شماره ۲۲۴: از هستی خود که یاد دارم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از هستی خود که یاد دارم جز سایه نماند یادگارم ور سایه ز من بریده گردد هم نیست عجب ز روزگارم چون یار ز من برید سایه چون سایه ز من رمید یارم از هم نفسان مرا چراغی است زان هیچ نفس زدن نیارم زان بیم که از نفس بمیرد در کام نفس شکسته دارم چون هم نفسی کنم تمنا بر آینه چشم برگمارم ترسم ز نفاق آینه هم زان نتوانم که دم برآرم خاقانی وار وام ایام از کیسهٔ عمر می گزارم خاقانی شروانی