خاقانی شروانی
غزلیات
غزل شماره ۱۹۲: خیز و به ایام گل بادهٔ گلگون بیار
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خیز و به ایام گل بادهٔ گلگون بیار نوبت دی فوت شد نوبت اکنون بیار دست مقامر ببوس نقش حریفان بخواه بزم صبوحی بساز نزل دگرگون بیار شاهد دل ناشتاست درد زبان گز بده مطرب جان خوش نواست نغمهٔ موزون بیار شرط صبوحی بود گاو زر و خون رز خون سیاوش بده، گاو فریدون بیار پیش که یاوه شوند خرد وشاقان چرخ بر بر گل عارضان ساغر گلگون بیار باده به کم کاسگان تا خط بغداد ده بهر لب خاصگان یک دو خط افزون بیار غصهٔ ایام ریخت خون چو خاقانیی شو دیت خون او زان می چون خون بیار خاقانی شروانی