خاقانی شروانی
غزلیات
غزل شماره ۱۲۶: دل عاشق به جان فرو ناید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل عاشق به جان فرو ناید همتش بر جهان فرو ناید خاکیی را که یافت پایهٔ عشق سر به هفت آسمان فرو ناید ور دهد تاج عقل با دو کلاه سر عاشق بدان فرو ناید عشق اگر چند مرغ صحرائی است جز به صحرای جان فرو ناید سالها شد که مرغ در سفر است که به هیچ آشیان فرو ناید حلقهٔ کاروان عشق آنجاست که خرد در میان فرو ناید عاقبت نیز جز به صد فرسنگ ز آن سوی کاروان فرو ناید تو ندانی که چیست لذت عشق تا به تو ناگهان فرو ناید عشق خاص کس است خاقانی به شما ناکسان فرو ناید عشق داند که قحط سال کسی است زان به کس میهمان فرو ناید خاقانی شروانی