خاقانی شروانی
غزلیات
غزل شماره ۱۲۰: دوست مرا رطل عشق تا خط بغداد داد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دوست مرا رطل عشق تا خط بغداد داد لاجرم از خط صبر کار برون اوفتاد صبر هزیمت گرفت کز صف مژگان او غمزه کمان درکشید، فتنه کمین برگشاد عشق به اول مرا همچو گل از پای سود دوست به آخر مرا همچو گل از دست داد تا در امید من هجر به مسمار کرد یاد وصالش مرا نعل در آتش نهاد می کند از بدخوئی آنچه نکرده است کس گرچه بدی می کند، چشم بدش دورباد سینهٔ خاقانی است سوختهٔ عشق او او به جفا می دهد سوختگان را به باد خاقانی شروانی