حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۱۰۴۶: ای دلِ سوداییِ من چند ز رعناییِ تو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای دلِ سوداییِ من چند ز رعناییِ تو آفتِ بد نامیِ من غایتِ رسواییِ تو مشعله بر سر کردی فتنه برون آوردی یادِ جگرخواریِ من در غمِ تنهاییِ تو بهره نخواهی بردن غرّه نخواهم گشتن تو ز سبک باریِ من من ز شکیباییِ تو صبر کنم تا چه شود کارِ فرو بستۀ من هم بگشاید روزی تعبیه آراییِ تو گشت ز بی دادیِ تو طاقتِ من طاق شده عمرِ گران مایۀ من در سر خودرأییِ تو چند تحمّل کردم تا ز جفا در گذری صاف نشد با دلِ من خاطرِ هرجاییِ تو کیست نزاری که کند با چو تویی دل بازی گرچه چو او هست بسی واله و شیدایی تو حکیم نزاری قهستانی