حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۱۰۱۹: کو شیفته ای کجاست چون من
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کو شیفته ای کجاست چون من بر باد فراق داده خزمن بگذاشته جان و تن معطل بی جان چه کنم کجا برم تن بی جان چه کند سفر ، مجویید چیزی که کسی نیافت از من در کوره ی آتش جدایی نی من که چو موم گردد آهن با دل گفتم که پرده راز یکباره ز روی بر میفکن گفت این چه حکایت است رفتم من هم چو تو نیستم تو جان کن من گرد دهان دوست گردم نی هم جو توام به کام دشمن می گرد به گرد سر چو گردن از طوق وفا کشید گردن ای نور دو دیده ی نزاری بی روی تو نیست دیده روشن فریاد رسم ز هجر فریاد مگذار چنینم آخر ای جَن حکیم نزاری قهستانی