حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۱۰۰۵: یا رب آزاد کن مرا از من
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
یا رب آزاد کن مرا از من برهانم ز دستِ آهرمن فرحی از شمامۀ رضوان فرجی از زمانۀ ریمن تا شوم ایمن از خطا و زَلَل تا شوم فارغ از زمین و زمن هرکه پرسد ز واحد القهَار هم تو او را جواب ده که به من بیش زین ره مده که برخیزد این همه ما و من زما و زمن نظری کن که بشکفد بی خار گلِ امّیدِ ما ز طرفِ چمن پیره زن می برد کلاوه و هست قدرِ یوسف برون ز حدِّ یمن ما سبک بار و او گران کاوین ما روان بی پناه و او ذوالمن دست گیرا به فضلِ خویش بپوش بر سرِ سیِّئاتِ ما دامن به خودش خوان ز خود نزاری را بیش از ایینش مدار با دشمن حکیم نزاری قهستانی