حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۹۹۵: گر هیچ میتوانی ای دل گزارشی کن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر هیچ می توانی ای دل گزارشی کن با حامیِ عنایت ما را سپارشی کن تنها نشین ندارد از عمر هیچ لذت در بار هر دو عالم ترتیب گردشی کن مملو شده ست طبعت از لقمه ی مخالف از ریزه ی محبت خود را جوارشی کن خواهی که از من و ما یک ره خلاص یابی از خویشتن برون آ جهدی و کوششی کن حامی کار ما شو یک باره یار ما شو میدان شده ست خالی برخیز چالشی کن تیغ ظهور برکش آفاق کن مسلّم شاهانه لشکری کش مردانه جنبشی کن یک رنگ شو نزاری در باز هر چه داری بر آستان مردان بنشین و پوزشی کن در کنجِ خویش ساکن بنشین و همچو مردان از خاک کعبه فرشی وز سنگ بالشی کن حکیم نزاری قهستانی