حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۹۶۰: چه بایدم دلِ شوریده درجهان بستن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چه بایدم دلِ شوریده درجهان بستن که راست طاقتِ چندین به صبر بنشستن اگر ز مطرب و می خانه توبه دادندم هنوز توبه نکردم ز توبه بشکستن گدایِ کویِ خراباتیان بُدن به از آنک به عنف سلطنتی کردن و دلی خستن به مذهبِ من اگر عارفی تفاوت نیست ردا فکندن و زنّار بر میان بستن کمالِ اهلِ تصوّف به چیست می دانی به معرفت، نه به برجستن و فرو جستن نتیجه ای ز کراماتِ اولیا آن است که هم چو مریمِ دوشیزه اند آبستن نزاریا چه کنی قصه چاره چیست همین ز خویشتن ببریدن به دوست پیوستن گرت مقامِ قرار آرزو کند باید ز استحالتِ دنیا و آخرت رستن حکیم نزاری قهستانی