حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۹۵۰: متنعمّان چه دانند مشقت فقیران
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
متنعمّان چه دانند مشقت فقیران که چگونه روز باشد شب حبس بر اسیران به زکات حسن رویت نظری بدین گدا کن همه خواجگان نباشند و توانگران و میران به وثاق ما کرم کن نفسی درآ و بنشین که مقام گنج شرط است به کنج های ویران نه فراغتی مهیا و نه راحتی میسر تو چنین ز من گریزان به مه دی وحزیران همه عالم ار بگردند و طلب کنند یاری چو تو پاک باز ناید ز میان بی نظیران مدد حیات باقی به وصال توست جانا چو ثبات لطف شاهان به رعایت وزیران بر آب زندگانی چو بسوختند ما را چه امید حوض کوثر چه ............یران می و چنگ برگرفتیم به طبع و زاهدان را به بهشت باز دادیم چو خانقه به پیران نبود حدیث مستان ز گزند حشو خالی نخورند چون نزاری غم ریش حرف گیران حکیم نزاری قهستانی