حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۹۴۱: محروم مانده ام ز ملاقات دوستان
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
محروم مانده ام ز ملاقات دوستان یک ره اثر نکرد مناجات دوستان عمری برفت و جاذبه خاطری نرفت این خود عجب بود ز کرامات دوستان دیرست تا به من نرسید و نمی رسد مشمومی از روایح جنّات دوستان ماییم و خاطری متفکّر، دلی نفور از هر چه هست غیر ملاقات دوستان بر دست جام باده و در سر خمار وصل مشتاق بزمِ پیرِ خراباتِ دوستان احیای ما ممات حقیقی ست در وجود از حیّز عدم نبود مات دوستان ساقی خوب روی و می صاف و یار اهل این است عزّی و هبل و لاتِ دوستان در دوست محو گشتن و از خود برون شدن آری بلی همین بود آیات دوستان مستغرق محیط حضورست فکر من مشغول روز و شب به تحیّات دوستان خوش وقت روزگار نزاری که لحظه ای با خود نمی رسد ز مهمّات دوستان حکیم نزاری قهستانی