حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۹۳۴: میخواره و میپرست ماییم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
می خواره و می پرست ماییم می در سر و می به دست ماییم در حلقه ی نیستان کسانی گر نیست شدند هست ماییم آن ها که گهی چو انگبین اند گه تلخ تر از کبست، ماییم در کوی ملایک مقرّب هم خانه و هم نشست ماییم آن کس که ز کفر و دین به یک بار شد فارغ و برشکست ماییم از ننگ قبول و ردّ عامه گر طابفه ای برست ماییم هر کس ز شراب مایه ای مست مستان می الست ماییم قومی که به نیش طعنه دل شان هر لحظه یکی بخست ماییم افسرده چه می کند ملامت آخر ز می ای که مست ماییم حکیم نزاری قهستانی