حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۹۳۲: بیا تا کژ نشینم راست گویم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بیا تا کژ نشینم راست گویم غلامِ قامت چالاک اویم بَروبالا از این خوشتر نباشد سخن در سرو دارم راست گویم همه کس را نظر بر روی خوب است که نی من فتنه ی روی نکویم اگر بازم ملاقاتی دهد دست به کامِ دل علی رغم عدویم مگر چشمم فتد روزی به چشمش مگر روزی رسد رویش به رویم بناگوش چو نسرینش ببوسم گریبانِ عرق چینش ببویم به دامِ من درآید مرغ امّید به کامِ من برآید آرزویم چه سودا در سرم می گردد از دوست ازین گِل چون نزاری سر بشوم حکیم نزاری قهستانی