حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۹۲۳: ما که مستانِ الستیم چنان مستانیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ما که مستانِ الستیم چنان مستانیم که دگر حاجتِ آن نیست که می بستانیم نیستی چیست نماندن نفسی بر یک حال استحالت نکند هستی و ما هستانیم ساکنانیم و همه طوفِ سماوات کنیم خامشانیم و چون بلبل همه سَدْدَستانیم گه لگد کوبِ رقیبان چو بساطِ چمنیم گه خوش و تازه و خندان چو گلِ بستانیم گاه در معرکه با تُرکِ فلک هم نیزه گاه با زهره و به خلوت کنده هم دستانیم سخن راست بیا تو زِ نزاری بشنو بشنود هر که بداند که زِ قوهستانیم حکیم نزاری قهستانی