خاقانی شروانی
غزلیات
غزل شماره ۲۹: زآتش اندیشه جانم سوخته است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زآتش اندیشه جانم سوخته است وز تف یارب دهانم سوخته است از فلک در سینهٔ من آتشی است کز سر دل تا میانم سوخته است سوز غمها کار من کرده است خام خامی گردون روانم سوخته است شعله های آه من در پیش خلق پردهٔ راز نهانم سوخته است دولتی جستم، وبالم آمده است آتشی گفتم، زبانم سوخته است دیده ای آتش که چون سوزد پرند برق محنت همچنانم سوخته است شعر من زان سوزناک آمد که غم خاطر گوهر فشانم سوخته است در سخن من نایب خاقانیم آسمان زین رشک جانم سوخته است خاقانی شروانی