حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۸۸۷: منم آخر که چنین بی تو جهان می بینم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
منم آخر که چنین بی تو جهان می بینم نه خیال است همانا که چنان می بینم هرچه در آینه ی رغبت دل می نگرم نقش سودای تو بر صورت جان می بینم تو مپندار که آن روی ز چشمم برود بل که در هر چه نگه می کنم آن می بینم جهل مطلق بود از خانه به بستان رفتن تا گلستان تو بر سرو روان می بینم وگر از دست رقیبت که سرش کوفته باد آشکارا نتوان دید نهان می بینم بی تو گر روشنی از چشم نزاری برود سهل باشد که به چشم تو جهان می بینم حکیم نزاری قهستانی