حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۸۶۰: چو لطف کردی و برداشتی به اعزازم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو لطف کردی و برداشتی به اعزازم قبول کرده ای ای دوست رد مکن بازم مکن ز یار به آزار ترکِ دلداری چو برگرفتی و بنواختی می اندازم چنان ضعیف شدم در فراقِ تو که به جهد ز اندرون به دهان برنیاد آوازم چنان ز شوقِ تو مستغرقم که از حیرت دمی ز فکرِ تو با خویشتن نپردازم مگر موافق رایِ تو نیست می خوردن که مست می شوم و فاش می شود رازم چه می کنم نخورم ترکِ دُردِ می کردم همان به است که با دردِ خویشتن سازم نزاریِ توام آخر اگر چه هیچ نی ام ولی به قهر مرانم به لطف بنوازم حکیم نزاری قهستانی