حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۸۲۶: منم که قبلۀ جان با جمالت آوردم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
منم که قبلۀ جان با جمالت آوردم همین که نامِ تو گفتند حالت آوردم ترا ندیده هنوز آشنا بدم یعنی که عشق روز ازل بر جمالت آوردم به حکمِ شرع مرا با تو بر دلی دعوی ست که تن ز چاهِ زنخ دان به خالت آوردم ضعیف گشتم و با خاطرم نطق زد عشق بدیهه گفت کنون با کمالت آوردم میانِ صبر و خیالت مقالتی شد و من ز جانبین سخن با وصالت آوردم به پیشِ دشمنِ من گفته ای که من باری ز دوستیِ فلانی ملالت آوردم نخست روز که گفتی نزاری آن تو نیست یقین نبودم و شک بر محالت آوردم حکیم نزاری قهستانی