حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۷۷۹: کرد آشکار بادِ بهاری نهانِ گل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کرد آشکار بادِ بهاری نهانِ گل وز گشتِ روزگار یقین شد گمانِ گل اندوه و غم نهان شد و لهو و طرب یقین تا گشت آشکار جمالِ نهانِ گل تا باز شد دو دیدۀ ابر از گریستن یک دم قرار نیست ز خنده دهانِ گل چون گل ز کبر و ناز نگوید همی سخن بلبل بود به وقتِ سخن ترجمانِ گل گویی نسیم دعوتِ عیسی همی دهد هر باد کان برون جهد از بادبانِ گل شاخِ گل آسمان شد و از ابرِ نو بهار پر مشتری و زهره شود آسمانِ گل ای من غلامِ خالِ رخ ماه رویِ خویش چون نقطه ای ز مشک زده بر میانِ گل از لعل سیم دارد و از مشکِ ناب چشم آن در میانِ یاسمن این در میانِ گل حکیم نزاری قهستانی