حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۷۷۶: گیتی بهشت وار شد از روزگارِ گل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گیتی بهشت وار شد از روزگارِ گل در باغ بشکفید رخِ چون نگارِ گل شد زاغ چون عطارد در باغ سوخته تا شد پدید چهرۀ خورشیدوارِ گل گل جامه چاک زد چو بشد نرگس از چمن گویی بشد ز فرقتِ نرگس قرارِ گل مانَد به چنگِ ساخته اکنون نوایِ مرغ ماند به عودِ سوخته اکنون بخارِ گل گر خواست دارِ باده بود طبعِ ما کنون زیرا که بلبل است کنون خواست دارِ گل در خانه گر کنیم کرانه کنون رواست زیرا که جایِ ما نشود جز کنارِ گل در بوستان کنیم به دیدارِ دوستان تن ها فدایِ باده و دل ها نثارِ گل اکنون که روزگار نزاری به کام ماست نتوان گذاشت جز به طرب روزگارِ گل حکیم نزاری قهستانی