حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۷۷۴: ای دل از عمرِ گرانمایه چه داری حاصل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای دل از عمرِ گرانمایه چه داری حاصل حاصلی نیست به جز هرزه درایی ای دل گِردِ پا وسرِ آفاقِ جهان برگشتی از جهان جز غم و اندوه چه کردی حاصل بر تو دیرست که بستند مجانین عمدا محضرِ ترکِ خردمندی و کردند سجل بره و مرغ حلال است بر انسانِ شریف همه مردار بخوردی و نکردی بسمل دلِ آلوده به ادناس کجا خواهی برد دل سِتان از تو دلی می طلبد بی غِش و غِل از تو تا این چه بلا بودکه آمد به سرم بحلی گر نکنی بیش ز من یاد بحل گر برآید ز درونم نفسی گوید عقل پیشِ ما بی ادبی می کنی ای لایعقل ور برایِ جگرِسوخته خواهم آبی بر جَهَد عقل که ای خام طمع لاتعجل زین دو مشکل که برون آوردم الّا صبر صبر اگر داشتمی کار نبودی مشکل ترکِ دل بازی و دل گیر نزاری پس ازین وقتِ آن است که دل باز شناسی از گل نتوان کرد به پیرایه سر اکنون که خطاست دست در چینِ سرِ زلفِ نگارانِ چگل حکیم نزاری قهستانی