حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۷۳۳: بوی بهار می دهد باد صبا ز هر طرف
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بوی بهار می دهد باد صبا ز هر طرف سبزه دمید عیش کن ساغر می منه ز کف موسم تاب خانه رفت از پی گل به باغ رو بر لب جویبار بر شیشه ی می ز طاق و رف پیش که سر نهی به گل باده بخور به پای گل گر ز جهود بایدت کرد یکی به ده سلف دامن دوستان مده گر برود سرت ز دست بخت مران چو من ز در عمر مکن چو من تلف تا نخوری به جای مل خون جگر به وقت گل سینه مکن چنان که من تیر فراق را هدف من به کدام دلخوشی می خورم و طرب کنم کز پس و پیش خاطرم لشگر غم کشیده صف هست غم جهان مگر وقف دل خراب من مادر روز و شب نزاد از پی غم چو من خلف الحذر از دم صبا زان که درو زد آتشی آه نزاری نزار از نفس سموم تف حکیم نزاری قهستانی