حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۷۱۹: خوش عالم عاقلان مدهوش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوش عالم عاقلان مدهوش خوش وقت سخن وران خاموش با عشق خوش است خاصه مفرد با یار خوش است خاصه مدهوش مردان که در آمدند بی چشم از خانه برون شدند بی گوش رسوا شد و فاش هرکه برداشت از خوان چه ی سرّ دوست سرپوش کی طاقت بار عشق دارند نازک دلکان بی تن و توش گو دور شو از مصاف بد دل ور نه چو دد بهیمه مخروش در گردن دیگران مکن دست تا با تو شود وفا هم آغوش در باغ جهان ز نامرادی رز کار نزاریا و می نوش بر آتش تیز عشق می باش تا پخته شوی تمام برجوش حکیم نزاری قهستانی