حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۶۷۷: ای دلِ دریا نشین گوهرِ دریا مپاش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای دلِ دریا نشین گوهرِ دریا مپاش در قدمِ بی قدم لؤلؤ لالا مپاش سدره طلب باش نه سخرۀ دنیایِ دون از مژه ها در ثری عِقدِ ثریّا مپاش برزگرِ عشق باش نیک و پژوهیده کار آب به هر جو مبر تخم به هر جا مپاش لایقِ بی دیدگان نیست نثارِ دُرت هر چه به دست آیدت بر سرِ این ها مپاش حکمِ حق و مستحق نیک نگه دار هان تخمِ چنان تخمه یی هرزه به صحرا مپاش بر سرِ پاکان حق در رهِ نیکانِ دین تیغ به عمیا مزن خاک به عمدا مپاش چشمۀ خضرست خم زادۀ چشمه مسیح خاکِ تعصب در آن چشمۀ خضرا مپاش کیست که فرعون را گوید کای بی خبر گَردِ سرِ کویِ کفر بریدِ بیضا مپاش ای همه تو ما که ایم هیچ و همه تو و لیک خرمنِ امّیدِ ما بر دمِ نکبا مپاش کیست نزاری که او لافِ محبّت زند چینۀ بنجشک گو از پیِ عنقا مپاش حکیم نزاری قهستانی