حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۶۶۹: ای دل سودازده عاشق تنها مباش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای دل سودازده عاشق تنها مباش با خود اگر می روی همره سودا مباش همره سودا و تو شرط عظیم است نی پس تو حجاب خودی پس تو در اصلا مباش مقصد باقی طلب راه رو و دم مزن هیچ توقّف مکن منتظر ما مباش کاهلی و غافلی هر دو حجاب ره اند کار خود امروز کن سخرهٔ فردا مباش آفت راه تو چیست رای و قیاس محال باز بگویم که چه پس روِ آرا مباش غایت اشفاق بین زین همه تنبیه چیست مرهم دل خسته باش صخرهٔ صمّا مباش خوش منش و تازه رو باش چو لفظ ملیح پر گره و صلب و زَفت هم چو معمّا مباش منت هر ناسزا بیش تحمّل مکن طالب لؤلؤ نیی تابع لالا مباش دامن ملاح گیر تا به درآیی ز موج باش چو کشتی حمول طیره چو دریا مباش سدره رها کرده ای آمده ای در مغاک بر در دون همّتان بیش به عمدا مباش منکر اهل یقین معترض کفر و دین بوده نیی بیش ازین نه نه حقا مباش چیست نزاری چنین راز برون می دهی نقد تو داری خموش بیهده گویا مباش حکیم نزاری قهستانی