حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۶۶۷: دریغ صحبت یاران و دوستان انیس
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دریغ صحبت یاران و دوستان انیس دریغ عمر گرامی و روزگار نفیس مدارِ دور به هم برزد استقامتِ من ز گفته های شنیع و ز کرده های خسیس مگر شنیده نبودم که در بهشت برین به مکر و شعبده با بوالبشر چه کرد ابلیس هوای هاویه بر من مگر مسلّط شد که شد مدبّر عقلم مسخّر تلبیس زمانه داشت مجنّس حساب ما یک چند کنون به تفرقه خطّی نهاد بر تجنیس امید نیست که باز آورد به هیچ سبیل بریدِ باد نسیمی ز روضهٔ بلقیس به بی معامله سودا چه می پزند کسان که نیست نقد وفایی زمانه را در کیس تراب و رمل به سر بر چه سود اگر ریزم چو در مقامه ی هفتم دوباره شد اِنکیس چو احتراق زحل جان من بسوخت چه سود ز استقامت تیر و سعادت برجیس تراب بر سرِ من گر سرم فرود آید به هندویی که بر افلاک و انجم است رئیس نزاریا که نگویم دگر ز انجم و چرخ خطی چنین به گواهی انجمن بنویس حکیم نزاری قهستانی