حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۶۵۹: زبان تیز دارم همچو الماس
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زبان تیز دارم همچو الماس ز الماسم بترسید ایّهاالناس ملامت تا به کی خواهم کشیدن ازین مشتی خطا بینان نسناس خدنگ آه من از چرخ بگذشت چو تیز ناوک از اوراق قرطاس دوای درد من داند طبیبی که فربه بازبشناسد ز آماس چه داند آن که از دکّان عطّار نداند فرق کردن خانه کنّاس تواند مرده زنده کرد هرگز فسرده هم چو روح الله به انفاس فروافتاد تشتِ نام و ننگم ز بام گنبد این نیل گون آس صدای عشقم از صندوق گردون برآمد تا فتاد این مهره در تاس مرا در بزم فطرت عشق در حلق دمادم ریخته کاس از پی کاس اگر مستی کنم بر من مکن عیب ز مستی من ای هشیار مهراس برآوردم درون خنب غسلی فرو شستم وجود از چرکِ ادناس غلام مرد دهقانم چه بودی که بر خم خانه شب می داد می پاس نزاری خوشه چین خرمن اوست اگر پشتش شود چون ماه نو داس حکیم نزاری قهستانی