حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۶۳۹: این چه ننگ است که آوردی باز
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
این چه ننگ است که آوردی باز دست می گیر و ز پا می انداز ننگ شد نام تو از بدعهدی آشکارا مکن ای عاقل راز بده انصاف و مکن بی دادی ببُر از دشمن و با دوست بساز که کند در غم تو این همه صبر چون من از تو که کشد این همه ناز تو و فارغ ز من و خوش در خواب من و بیداری شب های دراز تشنهٔ سوخته در ماه صیام چون بود منتظر بانگ نماز من همه شب مترصّد تا کی بر در از حلقه برآید آواز چه کنم چاره همین دارم و بس من و درگاه خداوند و نیاز بنده ای همچو نزاری دارد ای اگر یار بود بنده نواز زاریی دارد و نه زور و نه زر گو درین بوته به زاری بگداز حکیم نزاری قهستانی