حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۶۲۶: ساقی بیار می که فلک میکند ظهور
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ساقی بیار می که فلک می کند ظهور زان می که گیرد از اثرش آفتاب نور مطرب بساز چنگ که از چنگ روزگار کس جان نبرد جان من آخر پس از غرور آواز چنگ تربیت روح می کند هم چون دماغ را که دهد تربیت بخور بی می صباح بر دلِ ما می شود مسا بی چنگ روح در تن ما می شود نفور هر خفته کز ترنّم بلبل خبر نیافت در حشر زنده باز نباشد به نفخ صور آن ها که در بدایت فطرت نمرده اند کی بر کنند روز قیامت سر از قبور ضایع مکن حیات به آوازه ی بهشت آوازه ای خوش است مَثَل این ولی ز دور غافل مشو که هست به از ملک کاینات با همدمی دمی که میّسر شود حضور چندین ریاضت از پیِ آن می کشند خلق تا بر بساط خلد نشینند در صدور بر خاک کوی زنده دلی ای نزاریا بنشین که جمله بی خبرند از بهشت و حور حکیم نزاری قهستانی