حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۶۱۳: آخر مرا به جایِ تو باشد کسی دگر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آخر مرا به جایِ تو باشد کسی دگر نه نه به دوستی که نباشد گمان مبر مشنو که حقِّ صحبتِ شب هایِ تا به روز بر من شود فرامش و خاطر کنم دگر تهمت مبر که عشقِ تو از سر شود برون باور مکن که مهرِ تو از دل شود به در در انتظارِ بادِ صبایم که گفت دوش فردا شبت ز حالِ گلِستان کنم خبر هرک آوَرَد به من ز عرق چین او نسیم در پایِ او کشم صدفِ چشمِ پرگهر دستم گرفته ای و قسم یاد کرده ای کز عهد بر نگردم و پیمان برم به سر با ما چو روزگار نکردی وفا نیست از دوستی و یاریِ ما بر دلت اثر تا خود تو را که گفت علی رغمِ ما که باز هرگز دگر به کویِ نزاری مکن گذر محکم نصیحتی ست که در گوش کرده ای ای نورِ دیده مرحمتی کن به یک نظر حکیم نزاری قهستانی