حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۵۸۱: زهی مراد اگر از دست رفته بازآید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زهی مراد اگر از دست رفته بازآید به دست وانۀ امّیدِ من چو بازآید ستیزِ عیب کنان را وفایِ عهد کند خلافِ مدّعیان را به صلح بازآید مرا ز من بستاند زبس که بنوازد خیالِ او چو به بالینِ من فراز آید عذابِ روزِ قیامت همین بود که دلم هزار بار به جان از شبِ دراز آید اگر به بت کده ای در شود عجب نبود که پیشِ او هُبل از طاق در نماز آید گل از طراوتِ رویش خجل شود در باغ چو سروِ قامتِ حسنش در اهتزاز آید از آن گروه که هم راه و هم وثاقِ وی اند مسافرانِ دگر را هزار ناز آید به کاروان گهِ حسنش چو خیمه بیرون زد رقیب ره ندهد هر که بی جواز آید یقین که زود به بی گانگی بر آرد سر کسی که هم رهِ او از سرِ مَجاز آید برون شوش ز بلا جز همین نمی دانم که اعتراض نیارد در احتراز آید به بد دلی نتوان بر بساطِ عشق نشست مگر در اوّلِ این باخت پاک بازآید خلاصم از غمِ او بی خودی ست شادیِ آنک مرا صباح به یک چاره چاره ساز آید علاجِ دردِ نزاری همین و هیچ دگر نیازمند به درگاهِ بی نیاز آید حکیم نزاری قهستانی