حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۵۲۸: محققان که ز خُمخانه ی ازل مستاند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
محققان که ز خُم خانه ی ازل مست اند نخست نیست بباشند و بعد از آن هستند روندگان حقایق برسته اند از خود که هم ز گام نخستین به دوست پیوستند ز پا فرو ننشینیم تا به دست آریم بسا که بیهده برخاستند و بنشستند به میوه زان نرسیده دست بدبختان که شاخ نیک بلند ست و عاجزان پست اند گره از آن نگشادند باز از این رشته که هر گروه دگر صورتی دگر بستند سر مقام نداریم و فارغیم ز گنج بسی چو ما ز چنین کُنج ها برون جستند به نزد ما چه خطا توبه ء مزلزل را هزار توبه محکم درست بشکستند بیا به کوی خرابات عارفان را بین به می نشسته و هر یک دو جام بر دست اند شراب شوق بخورند و مست لایعقل چنان شدند که از هر دو کون وارستند نزاریا ببُر از خود که بت پرستیدن به مذهب من از آن به که خویش بپرستند حکیم نزاری قهستانی